Komentar Vlastimira Mijovića za FTV: Podilaženje Miloradu Dodiku, gola istina

Švedski ministar inostranih poslova Karl Bildt, počesto je u ovdašnjim medijima kritikovan da podilazi srpskoj politici, odnosno Miloradu Dodiku, te da briselsku diplomatiju zavodi na pogrešne zaključke o stvarnim uzrocima naše stalno rastuće krize. Radi se o poznatoj Bildtovoj formuli o kolektivnoj krivici koju za nefunkcionisanje naše države, kobajagi, podjednako snose svi lideri i sve nacionalne politike, a zbog čega nismo dobili zeleno svjetlo ni za liberalizaciju viznog režima ni za približavanje NATO-u.

Bildtovu netačnu formulu ove nedjelje kritikovao je i jedan londonski list. Britanski komentator zaključuje isto što i mi - tokom švedskog šestomjesečnog predsjedavanja, Evropska unija bila je angažovana na ugađanju Miloradu Dodiku.

I ovu ocjenu Bildt, naravno, odbacuje s istim omalovažavanjem s kojim je odbijao i kritike naših medija. A stvar je čista kao sunce.

Da su htjeli, i Bildt i Švedska i Evropa davno su mogli biti svjesni stvarnih uzroka nefunkcionisanja bosanskohercegovačke države. O njima je, bez dlake na jeziku, još u novembru govorio Valentin Inzko. U svom referatu pred Savjetom bezbjednosti Ujedinjenih nacija, on je izričito naglasio da su uporne opstrukcije koje dolaze od nekih političara iz srpskog naroda doprinijele odgađanju provođenja ključnih reformi, uključujući i one koje bi osigurale ukidanje viznog režima. Republika Srpska stvorila je problem na državnom nivou, a onda kritizirala državu zbog postojanja problema - precizno je odsjekao šef OHR-a.

Visoki predstavnik je, dakle, prozreo igru srpskih političara, a samim tim i netačnost procjene koju je Evropi u uho neprestano šaptao Karl Bildt. Ipak, briselski centri moći oglušili su se na Inzkove riječi i slijedili put koji im je pokazivao švedski diplomata.

Odgovor na logično pitanje zašto su to učinili za nas je izuzetno važan zbog pogubnih posljedica koje može imati daljnje protežiranje Bildtovih netačnih u odnosu na Inzkove objektivne zaključke. Ne govori li nam to da u Evropskoj uniji trenutno možda čak i preovlađuju zemlje i politike koje ne žele da znaju pravo stanje stvari u Bosni i Hercegovini, pa samim tim ne žele ni da ga mijenjaju? I šta nam oni, uopšte, mogu pomoći novim pregovaračkim posredovanjem koje najavljuju za februar? Ništa, jer ne žele da se suoče sa činjenicom da, ustvari, ugađaju Dodikovoj politici kad na oba oka žmire na elementarnu činjenicu da svi ključni otpori boljem funkcionisanju države BiH potiču upravo s te strane, iz Republike Srpske.

Kad bi to priznao, kao što to priznaje Valentin Inzko, evropski dio međunarodne zajednice ponašao bi se puno drugačije, sa šansom da svoje dobre namjere iz pukog verbalizma pretvori u praksu. Do tada, ocjena o njihovom podilaženju Dodiku nije nikakva kleveta nego, nažalost, gola istina!

Stoga je jednostavan i odgovor na pitanje zašto visoki predstavnik toliko okoliša kad su u pitanju Dodikovi izazivački potezi - za energičniji razračun potrebna mu je saglasnost Brisela. A Briselu to, pod uticajem Bildtovih falsifikata, očito, ne pada na pamet.